"Bu defa çok formumdayım, yarınki maçı kesin kazanacağım!". "Dün akşam klüpte yaptığım antrenmanda 2 ortalamayla oynadım, aynı şekilde oynarsam rakibimin hiç şansı yok !". "Aynı konsantrasyonla devam edersem, kesin çeyrek finale çıkarım". "Istakayı sol koluma yasladığımda, oyuna bakış tarzımda değişiklik hissediyorum", vs, vs...

Her oyuncunun hayalidir güzel bir bilardo oynamak. Çünkü bilardo oynamayı bilir. Herkesten daha iyi oynayabileceğinden hiç kuşkusu yoktur. Yeterki gününde olsun. Yüksek ortalamalı büyük maçlar çıkarmıştır hayatında. Bu tür şampiyonalarda, seyircilere attığı atışlar sonunda güzel anlar yaşatmak ister. Büyük ortalamalara imza atıp, isminin herkes tarafından hatırlanmasını ister. Klasmanda yükselmektir amacı. Ama herşeyden önce insandır, sonrada bilardocu. Kısacası bilardodur hayatı !

Neyse; belkide böyle başlamıştı çoğularımız için Luxor 3 Bant Dünya Kupası. Ne pahasına olursa olsun, imzasını atmak isterdi böyle bir şampiyonaya her bilardocu. 

Ama bilinmeyen nedenler yüzünden erken bitmişti bazı bilardocularımızın hayalleri;

Gülsen Degener: "İlk maç her zaman zordur, ilk maçımda daha ısınamadan oyun bitti. Rakibim çok güçlü girdi oyuna ve ben topa vuramıyordum bile. Maçın kısa süreceğini ve yenileceğimi anladım, tek amacım iyi ortalama yapabilmekti, ama olmadı. 2 maçımda ısınmaya  ASO ile başladım ve yine tutuk bir vuruşla benzetemedim ve  sadece topa uzun ve sert vurmaya başladım."

Turu geçmem artık çok zordu tek motivasyonum Ronny Brants'ı yenerek sponsorlarımdan Longoni'ye ve Min Masalarının büyük bir pazar ülkesi olan Vietnam'a bir hediye göndermekti. Muhtemelen Ronny turu artık garantilediğini ve Dinh de tura veda ettiğini düşünüyordu. Nedense bana yenilenlerin çoğu bunu akıllarından bile geçirmediklerini söylerler. Evet ben kadın gibi bilardo oynuyorum belki o yüzden. 15-10 geride molaya girdim. 15-17 öne geçtim, sonra 7 sayılık tertemiz bir seri yakaladım. 27-28 öndeyken bir sayım kaçtı köşeye girip çıktı inanılmazdı! Sarı top da  benimdi. Ronny'yi müthiş bir maç sayısıyla 30-27 yenmeyi başardım. Daha da iyilerini yapacağım biliyorum! Vietnam dünya kupasına ilk kez katılacağım. Artık bir yemek ısmarlarlar bana orda diye düşünüyorum."

Emrullah Başeğmez: "İlk maç çok kötü oynadım. İkinci maçta Koreli'ye 4 ıstakada 15-2 geride iken molaya girdik ve ardından mola dönüşü 8 ve 6 çektim, sonuç 30-29. Çok kötü bir turnuva oynadım".

Akif Güvenmez: "ilk maç daha çok ambiansa ve masaya alışmak için iyi bir fırsat oldu ( kolay rakip olmaz ama nispeten ilk tur performansına göre en kolay rakibin olması benim için avantaj oldu) 30-10 1,111 ortalama ile maçı rahat kazandım.

İkinci maç öncesi diğer Türk arkadaşlarımın ve oda arkadaşım Emrullah'ın elenmesi ve kötü oynaması beni çok etkiledi. Maç öncesi kötü bir motivasyon oldu benim için, Koreli genç rakibim çok iyi defans oynadı bir çok karotu çözemesemde daha zor pozisyonlar kaldı. Bilardo oyunununun şans yönü rakipten yana olunca istediğim sonuca gitmemde büyük engel oldu ve 30-23 yenildim."

Murat Çelik: "İlk maçımda rakibim 13'e 6 olmak üzere oyuna iyi girdi ve geriden 17 - 13 öne geçtim ve molaya önde girdim. Mola sonrası biraz kapalı geçti pozizyonlar. Rakiple 24 - 24 berabereyken 6 sayı çekti ve oyunu bitirdi, bende asodan 5 çektim 1 sayıyla oyunu kaybettim. İkinci maçta 29 - 23 öndeydim, 2 tane maç sayısı vurdum malesef olmadı ve rakip 4 ve 3 seri çekerek oyunu bitirdi. Tekrar asoyu yaptım ve oyun berabere bitti. Önce ben bitirseydim guruptan çıkıyordum. Grup liderine karşı 0.250 olmak üzere daha iyi oynadım ama yinede gruptan çıkamadım. Benim için motivesiz bir turnuva oldu. 1.250 avarajla oynayıp elensem bile, yinede iyi oynayamadım."

İşte böyledir büyük turnuvalar; yeneriz, yeniliriz ama bilirizki bilardoda asla "en büyük yoktur", yalnızca o anki turnuvada veya şampiyonada iyi oynayan ve kazanan vardır. Ve bu hep böyle devam edecektir...

İşte bizi bilardoda ileriye doğru tüfekleyen en büyük nedende budur !!!